HATIRALAR DİYARI, KIRKYAMA

Sevgili Şengül Dünüranne pek çok elişi ile uğraşmış bir hanımdır. Yeniliklere açıktır. Hatta bir ara bilgisayar kursuna bile gitmişti ve o da bir blog açmıştı. Ama torun bakmak, çocuklarının eksiklerine, ihtiyaçlarına, yardımlarına koşmak ona daha fazla zevk veriyor olmalı ki, bloğunda ısrarcı olmadı.
Bu örtü eltimlerin, evlerinde her gün kullandıkları bir örtü. Koltukta uyuklayanın üstüne çektiği bir ev aksesuarı. O kadar uzun zamandır kullanımda ki.
Örtü nereden baksanız 30-35 yaşında var. Eltim küçükmüş dünürannne elde dikerken. Hatta ortaya serdik, pek çok kumaşın hatırasını saydı bana: Kimi rahmetli anneannesinin bir elbisesiymiş, kimi kardeşinin pijaması, kimi annesinin eteğinden bir parça, kimi bir janjanlı kadife. Kumaşlar bana bile tanıdık geldi. Ben de bazılarını kendi anneannemin elbiselerine benzettim. E Afyon küçük yer, eskiden kumaş satan kaç dükkan vardı ki? Kuvvetle muhtemel, eski Afyon hanımları hep aynı dükkanlardan, benzer kumaşlar alıyorlardı. Kırkyamanın ruhu da zaten buradan geliyor. Evden birşeyler yeniden değerlendiriliyor. Yeni bir kimlikle yaşamalarına şans tanınıyor.
Bence kırkyama, en romantik el sanatlarından biri.